کمی سرگرمی

به نام خدا

البته این که من دکترای تاریخ تمدن دارم یا این که نویسنده ی چهار رمان هستم و صد ها کتاب خوب و بد را خوانده ام دلیل نمی شود تا بخواهم کتابی معرفی کنم بروم سراغ مزرعه حیوانات(واقعا خیلی دلم می خواهد از یکی از این افراد بپرسم حس تان چیست وقتی دارید این کتاب را برای صدمین بار می گذارید در پیچ اینستا گرامتان؟) یا حتی کوری (خدا می داند که چه قدر از این نویسنده های امریکای جنوبی بیزارم) . در این دوره زمانه که کتاب خواندن شده یک معجزه ، چند در صد از افراد به محض شروع کردن خواندن کتاب می روند سراغ بیگانه. پس من اول کتابی را معرفی می کنم از خواندنش لذت بردم. حال و هوایم عوض شده و حس و احساسم شاد شده حتی برای لحظه ای . مخصوصا اگر ترجمه ی کتاب هم خوب از کار درامده باشد. داستان رازم را نگه دار از این دسته است . نه فکر کنید در سطح رمان های کلاسیک ! نه! فقط نویسنده با چند ترفند ساده و چینش اعضای یک اتفاق ساده داستانی جذاب نوشته است. البته کمی هم سانسور می خواسته که انگار لحاظ نشده ولی خوب دیگر قرن بیست و یکم است دیگر و جامعه رو به آزادی و پیشرفت. به هر حال اگر دوست داشتید وقت بگذارید، آن را بخوانید. البته مطمئنم مثل نیلوفرهای وحشی مهری سادات هاشمی نمی شود.